Δημιουργική Γραφή: Γράφουμε τα δικά μας “υπερρεαλιστικά” ποιήματα
Η τελευταία εβδομάδα των μαθημάτων, όταν η συσσωρευμένη κούραση από την προσπάθεια μιας ολόκληρης χρονιάς δεν μπορεί πια να κρυφτεί και βαραίνει τα βλέφαρα και τα μέλη τόσο των μαθητών όσο και των καθηγητών, είναι πάντα μια καλή ευκαιρία για δραστηριότητες πιο ξεκούραστες και πιο ευχάριστες – παρά το γεγονός ότι οι προαγωγικές εξετάσεις που μας περιμένουν, με την εφαρμογή για πρώτη φορά της Τράπεζας Θεμάτων, αφήνουν μια επιπλέον σκιά ανησυχίας. Με αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, και “σε πείσμα των καιρών”, αφιερώσαμε το τελευταίο μάθημα στη Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία της Β΄ Λυκείου σε μια δραστηριότητα διασκεδαστική αλλά και δημιουργική. Αφού μιλήσαμε πρώτα για τον υπερρεαλισμό και μελετήσαμε χαρακτηριστικά δείγματά του στην ποίηση, οι μαθητές ενθαρρύνθηκαν να γράψουν τα δικά τους “υπερρεαλιστικά” ποιήματα.
Επειδή “δημιουργική γραφή σημαίνει πάνω απ’ όλα δημιουργικό σβήσιμο”, όπως έγραφε ένας μεγάλος δάσκαλος της Δημιουργικής Γραφής, ο Μίμης Σουλιώτης, η δραστηριότητα που επιλέξαμε συνίσταται στο πάτημα των μαθητών πάνω στα μισοσβησμένα χνάρια του ποιήματος “Ελεωνόρα” του Εγγονόπουλου, για να δημιουργήσουν το δικό τους ποιητικό πορτραίτο ενός αγαπημένου προσώπου. Παραθέτουμε το ποίημα του Εγγονόπουλου, πάνω στο οποίο δούλεψαν οι μαθητές:
Ελεωνόρα (προσθία όψις) Τα μαλλιά της είναι σαν χαρτόνι και σαν ψάρι τα δυο της μάτια είναι σαν ένα περιστέρι το στόμα της είναι σαν τον εμφύλιο πόλεμο (στην Ισπανία) ο λαιμός της είναι ένα κόκκινο άλογο Τα χέρια της είναι σαν τη φωνή του πυκνού δάσους η κοιλιά της είναι η ιστορία του Βέλθανδρου και της Χρυσάντζας η ιστορία του Τωβία η ιστορία του γαϊδάρου του λύκου και της αλωπούς τα δυο λατρευτά μικρά πόδια είναι το πράσινο τηλέφωνο με τα κόκκινα μάτια.
Απομονώνουμε και μεταφέρουμε ακόμα κάποιους στίχους από τις ποιητικές δημιουργίες των μαθητών, για να μη θαφτούν μέσα σε κάποιο συρτάρι, ανεπίδοτοι…
Τα χέρια της είναι σαν το απαλό σεντόνι του καλοκαιριού η κοιλιά της είναι η ιστορία των θεών του Ολύμπου η ιστορία του αρχαίου πολιτισμού η ιστορία ενός ανεξιχνίαστου εγκλήματος (Σ.) Ο λαιμός του είναι σαν χάρτης με πολλούς προορισμούς (Ρ.) το στόμα του είναι σαν κόκκινο κρασί τα χέρια του είναι σαν τα ορμητικά ποτάμια (Ε.) Το στόμα του είναι σαν δυο πύλες που ανοίγουν (Κ.) Τα χέρια του είναι σαν το φως που μας αγκαλιάζει όλους (-.) Τα μαλλιά του είναι σαν δωμάτιο φρενοκομείου απομονωμένο απ' έξω (Σ.) Το στόμα της είναι σαν ένα βιβλίο για να διαβάσεις (Σ.)
Και κάποια πιο χιουμοριστικά…
Τα δυο της μάτια είναι σαν ραβιόλια (Β.) Τα δυο της μάτια είναι σαν μπιζέλια (Μ.) Τα δυο λατρευτά μικρά πόδια είναι σαν οδοντο- γλυφίδες πάνω σε γαμήλιο τραπέζι (Σ.)
Στόχος της δραστηριότητας ήταν να προσοικειωθούν οι μαθητές με την υπερρεαλιστική ποίηση, να κατανοήσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και να τα μιμηθούν στα δικά τους κείμενα. Ενθαρρύνθηκαν να αφήσουν τη φαντασία τους ελεύθερη, να καταγράψουν τους αυτόματους συνειρμούς που έφερναν στο μυαλό τους οι λέξεις και να αντισταθούν στη λογοκρισία που επιβάλλει στη σκέψη μας η λογική. Η δημιουργική γραφή, ως εκπαιδευτική δραστηριότητα, δεν έχει την αξίωση να κάνει τους μαθητές λογοτέχνες και ποιητές. Πιστεύουμε όμως ότι μέσα στους στίχους που σταχυολογήσαμε μπορεί κανείς να “διαβάσει”, μέσα από τις λέξεις και πίσω ή πέρα από αυτές, την ιδιαίτερη ευαισθησία ή το χιούμορ κάθε παιδιού, τη μοναδικότητά του.
